A journey through South-East Asia!

Vang vieng, Luang prabang, Pakbeng, Huay xai, Gibbon Experience, Chiang mai, Pai, Ayutthaya, Bangkok, Krabi.

Sabadee!!

pff wat hebben we het toch zwaar; Elke dag op zoek naar een nieuw hostel/guesthouse, 4 keer per dag nadenken over waar je wilt gaan eten en dan nog niet over de menu’s met keuzes gesproken (boekwerken vol!!).

Toch blijf ik het elke dag tegen mijzelf zeggen, Wat hebben wij het toch goed. Dat moet ook wel want dit avontuur gaat zo snel voorbij. Met nog minder dan een maand te gaan kunnen we nu al zeggen dat onze reis zeer geslaagd is!.

We waren gebleven bij……….. Vang Vieng!!

Vang Vieng

Hier hebben we echt naar uitgekeken. Na zo veel verhalen gehoord te hebben komen we dan nu eindelijk aan in het Walhalla voor backpackers in Laos.

We zijn hier gekomen om te gaan Tuben. Het is een beetje te vergelijken met het programma Zon Zuipen Ziekenhuis, aangezien je van bar naar bar gaat met je tube, wat niet geheel ongevaarlijk is onder invloed van alcohol.

Je wordt een paar kilometer verderop afgezet met een tuk tuk, om op de binnenbanden van een vrachtwagen via een rivier van bar naar bar dobberen. Er word van alles georganiseerd zo kan je Beerpong en Naughty Jenga spelen, volleyballen in een modderpoel of aan de stoelendans meedoen maar dan met de Tubes. Maar wat je vooral tegen komt is dronken lui die bijvoorbeeld niet in de gaten hebben dat ze het eindpunt missen en verder op de rivier pas in de gaten hebben dat er iets niet klopt.

Wat wel echt superieur was, is dat we op de eerste dag onze lievelingensamerikanen tegenkwamen, die we in Siem Reap (Cambodja) ontmoet hebben. Op de eerste avond stappen hebben we van hun geleerd hoe we een Shotgun moesten drinken al was ik (ferry) daar niet echt op me best, en het hele blikje bier kwam over hem heen.

De dag erna zijn we met deze groep gaan tuben. Misschien hebben jullie de foto op Facebook wel voorbij zien komen, wij helemaal onder de modder!

Op de 3e dag was het Halloween, wat voor de U.S. natuurlijk de dag van het jaar is, dus het zou weer een party avond worden…

Buiten het feit dat Vang Vien een echt party gebied is, is er ook veel moois te zien. Zo zijn er erg veel grotten en watertjes. De 4e dag hebben we daarom een scooter gehuurd en zijn we op zoek gegaan naar wat grotten en The Blue Lagoon.

Onderweg, dachten we een weg in te slaan van een van deze grotten, maar het bleek dat wij een verkeerde weg waren ingeslagen. We kwamen een meisje met haar broertje tegen. Het meisje ongeveer 12 jaar oud maakte en gebaar dat er geen grot was ze kruiste haar armen en vroeg meteen op een heel onvriendelijke manier om geld MONEY, MONEY!!! schreeuwde ze. We vonden dit een beetje raar dus draaien om en reden rustig weg. Op dat zelfde moment rent het meisje achter ons aan met haar broertje, ze pak stenen van de grond en probeert deze naar ons te gooien en haar wat snellere broertje die een lang stok in zijn handen had probeerde Birgit te slaan. Gelukkig had de scooter (125cc) wel wat power, dus waren zo weg. We voelde ons niet echt welkom en zijn daarom gelijk naar de Blue Lagoon gegaan om te voorkomen dan we weer ergens verkeerd terecht zouden komen.

De Blue Lagoon zegt al genoeg, super blauw water! En een grote boom waar je van ongeveer 5 meter naar beneden kan springen. Het was alleen super toeristisch en de Aziaten met zwemvesten dobberden om ons heen.(dit zie je overal, aangezien ze ECHT NIET kunnen zwemmen) We zijn daarom al snel weer richting het hostel gegaan. De volgende dag hebben we de Sleepersbus genomen naar Luang Prabang.

Luang Prabang

Is de andere grote stad van Laos, een stad kan je het eigenlijk niet noemen aangezien er namelijk helemaal geen hoogbouw is, of veel drukte op straat. Het is meer een groot dorp met hele leuke kleine gezellige straatjes.

In de bus naar Luang Prabang hadden we een Canadese jongen en een Australisch meisje leren kennen. Hiermee hebben we een fiets gehuurd om alles te verkennen. s’Middags hebben we lekker gechillt bij de een bar aan de Mekong. Er is niet heel veel te beleven hier de enige high lights zijn Kuang Sii waterval en de beruchte bowling baan!! Normaal ga je bowlen en daarna bijvoorbeeld nog een drankje doen in de stad.. Nou hier is het andersom! Als alle barretjes dichtzijn, wordt er dronken gebowld.. In de bowlingbaan wordt een dikke bowlingafterparty gehouden.. Je kan je wel voorstellen hoe dat eruit ziet…

De Kuang Sii waterval, die we de volgende dag hebben bezocht, was toch wel de mooiste die we tot nu toe gezien hebben. Super lichtblauw water en een pool waar je kon zwemmen. Hier zwommen de de visjes van de beroemde Fish Spa. Als je 2 min stil stond kwamen ze alle dode huidcelllen van je voeten eten, Bir vond het maar niks!!

De dag erna zijn we vroeg opgestaan want we hadden een trip van 2 dagen voor de boeg met een slow boat over de Mekong rivier. De eerste dag is een rit van 10 uur naar Pakbeng waar we overnachten. De 2e dag richting Huay xai want hier gaan we The Gibbon Experience doen! Jullie hebben het filmpje waarschijnlijk al gezien maar wat was dit ongelofelijk gaaf om te doen!!

2 dagen door de jungle over ziplines en slapen in de meest vette Boomhut aller tijden, hij had wel 4 verdiepingen!. Bir was helaas ziek geworden de avond in de boomhut.. Maja wel weer een ervaring rijker, om 40 meter naar beneden over te geven in de jungle…

Helaas hebben we geen wild life gezien op wat spinnen en bijna 30cm lange duizendpoten na, Maar we hingen wel soms 50 a 60 meter boven de grond met een adembenemend uitzicht!!

Ik zou dit elke kunnen doen! Toen we terug kwamen konden we gelijk een minivan nemen richting Chiang mai (Thailand).

Chiang mai

De busreis hier naartoe was heel relaxt om dat we maar met 5 man waren en we hadden de minivan een keer voor ons zelf ipv. met 20 man in een busje gestouwd te worden. We hadden gelijk een goed gevoel bij terugkomst in Thailand, je merkt gelijk aan de goed verharde weg dat het allemaal iets beter geregeld is in dit land!

We vielen gelijk met onze neus in de boter want ze vierde Loy Kratong, het lampionnen festival. Wat we in Hoi An, Vietnam gemist hebben, hebben we hier gelukkig toch nog mee kunnen maken.

Duizenden lampionnen in de lucht, vuurwerk dat om je oren vliegt wat een warm welkom!!

Door het festival hadden we wel het probleem dat bijna alle hotels, hostels, en Guesthouses vol zaten.We hebben dik een uur door de stad heen gelopen voordat we wat gevonden hadden! Gelukkig hadden we gezelschap van een Amsterdams stel die we al in de slowboat hadden ontmoet en ook The Gibbon Experience mee hebben gedaan.

We hadden al veel goede verhalen van Chiang Mai gehoord. Veel Backpackers blijver er wat langer hangen vanwege een fijne sfeer. Wij hadden er daardoor eigenlijk wat anders bij voorgesteld! Het bleek echt een hele grote stad te zijn! Wel met een gezellige oude stad, maar we hadden toch niet echt een gevoel wat de meeste backpackers hadden in de stad. Misschien moesten we toch weer even wennen na het dunbevolkte en rustige Laos…

Gelukkig kregen we een berichtje van de Amerikanen via Facebook, toen zij mijn geplaatste foto van Chiang Mai hadden gezien. Zij waren ook in Chiang Mai!! Ongelofelijk hoe wij deze groep elke keer tegenkomen! We zijn wat gaan eten en hebben het nachtleven weer even opgezocht.. Deze Amerikanen zijn niet goed voor onze lever!!

Pai

We hadden al ergens gelezen dat je in chiang mai een scooter kan huren en daarmee naar pai kan rijden om daar de scooter weer te droppen. Pai is een wat Noordelijker gelegen plaatsje in de bergen. Het zou een gezellig hippiedorpje zijn. Voor Bir de eerste lange rit op een scooter dus na een wat zenuwachtige 30km ging ze daarna als Speedy Gonzales.

Stel je voor: nog nooit lang op een scooter gereden, in een ander land waar je ook nog is op de andere kant van de weg moet rijden, en last but not least naar Pai zijn het ongeveer 430 haarspeld bochten dwars door de bergen. Omhoog en omlaag soms met 15 tot 20%, soms een hoogte verschil van 60 meter per 2 a 3 bochten maar al met al was het een super ervaring!! En dit was alleen nog maar de weg naar Pai. Eenmaal in het dorpje aangekomen werden we nog vrolijker. Een gezellig dorpje met met bergen om je heen en alleen maar gezellige mensen.

Pai ligt vlak bij de grens van Myanmar en er is genoeg keuze uit guest houses en bungalow resorts alles is laidback. We zouden hier eigenlijk wel wat langer willen blijven maar in chiang mai hebben we een dag geboekt om naar een olifantenpark te gaan. We hebben hier al heel lang naar uitgekeken! We wilden eigenlijk naar een ander olifantenpark gaan, maar deze was helaas al vol. Waar we nu naartoe zijn geweest moet je op de olifanten rijden en we hadden gehoord dat dit eigenlijk niet goed voor ze is. Olifanten worden erg misbruikt in Thailand. Ze worden gebruikt om ritjes op te maken in de stad. Om dit voor elkaar te krijgen, worden de olifanten met aan paar maanden oud al erg mishandeld. De arme beestjes moeten daarna de hele dag 100en mensen rondlopen op het veel te warme asfalt. Als ze niet doorlopen wordt er met een haak in de poten gestoken. Verder krijgen ze meestal maar 1 of 2 keer te eten, terwijl olifanten 16 uur op een dag moeten eten en s’ nachts staan ze vastgebonden met een ketting te wachten op de volgende werkdag. Dus mocht je nog eens naar Thailand gaan… Niet op de olifantjes rijden!

Wij gingen naar een olifantenpark buiten de stad dat 5 olifanten vanuit de stad terug naar de jungle heeft gehaald. 1 olifant had een kleintje gekregen die nu een paar maanden oud is. Ze liepen er vrij rond los en kwamen nieuwsgierig kijken toen we aankwamen. Wat een geweldig mooie dieren! Ongelofelijk groot maar zo lief als ze nog klein zijn. Wij kreeg Kompop toegewezen voor die dag. Eerst hebben we haar een mand bananen gevoerd, en daarna gingen we de olifanten in een nabijgelegen riviertje wassen. Daarna was het tijd voor een tocht door de jungle. We moesten zonder zitje of zadel op de olifanten klimmen en zo hebben we een half uurtje gewandeld naar een waterval, waar we wat gezwommen en geluncht hebben. Daarna weer terug gewandeld en nog wat met de beestjes geknuffeld. Het was moeilijk afscheid nemen :-).

Na nog 1 nachtje in Chiang Mai te hebben overnacht hebben we vroeg de trein naar Bangkok genomen. Onderweg kwamen we er echter achter, dat deze trein ook in Ayutthaya zou stoppen. Dit stadje stond ook op onze planning, dus zijn we eerder uitgestapt.

Ayutthaya is eeuwen terug, toen Thailand nog Siam heette, de hoofdstad geweest. Alle ruïnes en deels weer herbouwde gebouwen uit die tijd staan over de stad verspreid. Een super mooi gezicht! We hebben de historische gebouwen via een scootertje bezocht.

Ook zagen we hier een olifantenpark zoals eerder beschreven. Je zag gelijk dat de olifanten veel magerder waren dan waar wij waren geweest en een aantal olifanten, die niet aan het werk waren zaten vast met een ketting aan hun nek 20 cm van een hek vandaan, zonder enige bewegingsvrijheid. Erg sneu om te zien allemaal.

Ondanks dat was de stad echt super mooi om te zien! Maar na 1 dag met de scooter, hadden we alles zo ongeveer wel weer gezien. Die avond zouden we dan ook verder reizen naar Bangkok. De reden dat we zo snel naar Bangkok wilden, was ook omdat we een beetje in onzekerheid zaten over onze Visa.

Als je Thailand over land binnen komt, mag je 15 dagen in het land verblijven. Wij dachten dat het makkelijk zou zijn om binnen Thailand een verlenging aan te vragen, of een Visa te kopen voor 60 dagen. Echter op internet lazen we anderen berichten… De 15 dagen visa zou je maar met 7 dagen kunnen verlengen.. En een visa aankopen zou alleen maar kunnen BUITEN Thailand!! Zou het zo zijn dat we Thailand eerder moesten verlaten?? We hadden al hele plannen gemaakt om de laatste weken naar Myanmar te gaan, of bijvoorbeeld naar Vietnam te vliegen om daar onze Visa te regelen.. Echter.. het was de 16e van november.. en we hadden de 19e al een vlucht naar Krabi geboekt + de laatste dagen een duur resort op Koh Phanang.. Veel weggegooid geld dus.. Het was even stressen…

Eenmaal bij het immigratiecentrum aangekomen, bleek het geen probleem te zijn en we konden onze visa gewoon voor 30 dagen aanvragen! Het duurde echter 2 uur voordat we een uitslag hadden, het was net alsof we op onze examenuitslag aan het wachten waren!

Bangkok

Dit konden we dus gaan vieren op Khao San Road! De Amerikanen, waar we het al een paar keer over gehad hebben, wonen in Bangkok en geven daar les. Zij kennen Bangkok inmiddels dus wel een beetje en het werd weer een gezellig avondje. 2 jongen hadden gewerkt in een kroegje van een Nederlandse eigenaresse, Jana, waar we nog even mee gekletst hebben. Sinds de krijgswet in Thailand is er wel veel veranderd heeft ze verteld. Het is allemaal erg streng geworden en ze heeft al een aantal keer op en politiebureau gezeten, aangezien de muziek te laat door ging of te hard stond. Ook mogen er geen terrasjes meer om de straat staan of gedronken worden buiten de kroegjes. Khao San Road is niet meer wat het geweest is jammer genoeg…

Na een maaltijd in het gezellig Chinatown zijn we de laatste avond naar de beruchte Soy Cowboy gegaan. Dit is de Red light district van Bangkok en is echt ongelofelijk grappig om te zien! Het is toch wel apart met al de verlegen en bescheiden Aziaten, met daarentegen zo’n ’’uitbundige’’ straat.

Fer had nog een opdracht meekregen vanuit Nederland, die hij daar heeft uitgevoerd. Wat dat is? vraag dat maar aan hem als je hem ziet ;-).

De volgende dag moesten we er echter al vroeg uit voor de vlucht naar… (EINDELIJK) de tropische eilanden!!! Hier gaan we lekker de laatste weekjes uitrusten van deze o, zo vermoeiende reis ;-). Alleen… dan moet je niet door de wekker heen slapen!!

Krabi

Ons tropisch avontuur begon dus niet echt goed, aangezien we onze vlucht hebben gemist. We moesten dus opnieuw een ticket kopen en gelukkig ging er nog een vlucht in het begin van de middag. We zouden nog aan het eind van de middag met onze kont op het strand kunnen liggen. Echter toen we landen zagen we alleen maar donkere wolken, en ja hoor.. toen we aankwamen op Railay beach regende het. Op Krabi heb je 2 populaire stranden naast elkaar. Railay beach en Ton Sai. Als het laag water is, kan je zo van de een naar de andere lopen.

We hadden gehoord dat er op Railay beach iets meer te doen is en dat Ton sai echt een strandje was om te chillen, dus we hadden besloten om te slapen op Railay. Toen we aankwamen op Railay hoorden we echter dat de prijzen hier dubbel zo veel waren dan op Ton sai! Dus we zijn weer met een longboat naar Tonsai gevaren. Een vriend van Ferry had ons verteld dat er een super fijne sfeer zou hangen met allemaal barretjes aan het strand.. Maar wat blijkt.. Deze zijn allemaal platgegooid voor een hotelketen die hier een gigantisch resort gaat bouwen.

Net toen Bir tegen Fer zei dat het allemaal niet erger kon worden, gleed Fer uit en haalde zijn voet en knie open.. We waren er eigenlijk een beetje klaar mee en wilden vroeg naar bed gaan en de volgende dag maar gelijk naar Koh Phi Phi varen.

Gelukkig hadden we een overbuurman die hier al een paar dagen zat en ons met zijn verhalen over Ton Sai overhaalden om te blijven. Die avond zagen we gelukkig ook dat het sfeertje waar we over hadden gehoord nog steeds aanwezig was. Een barretje had ’s avonds allemaal fakkels aan en een fire artist die supergave acts opvoerde. We waren weer blij :-).

Helaas wordt het de komende dagen niet echt strandweer maar we hebben gelukkig nog een paar weken te gaan! WE hebben besloten Krabi toch wat verder verkennen en morgen varen we naar Koh Phi Phi!

tot Zinas!

Tongue Out

kratie, Ban Lung(Rattanakiri)Jungle trekking, Don Det, Pakse, Kong lor Cave, Vientienne.

Dit is nu de 3e keer dat wij een verhaaltje willen plaatsen, dus het zal wat beknopter zijn dan we eigenlijk wilde... 2 x is namelijk ons hele verhaal verwijderd voordat we het wilde plaatsen. En dan is het NIET leuk om NOG een keer het hele verhaal overnieuw te typen.. Maar goed.. dat hebben we natuurlijk wel voor jullie over :-)

We zijn in de tussentijd al weer op aardig wat plaatsjes geweest. Vanuit Phnom Penh zijn we naar Kratie gereist. Kratie is een gezellig klein knus stadje, maar in de stad is eigenlijk niet echt veel te doen naast weer een gezellig marktje. De stad staat echter bekend om het spotten van de zeldzame Irrawaddy dolfijnen. Dit zijn dolfijnen die in zoet water leven, met nou niet bepaald een mooi uiterlijk waardoor we juist extra nieuwschierig waren.

De volgende dag in Kratie hebben we vroeg in de ochtend een scooter gehuurd en zijn we op pad gegaan. Eerst hebben we nog even de "countryside" opgezocht, want dat blijft toch wel éérg mooi hier in Cambodja. 20 km verder zijn we op een boot gestapt om de dolfijnen te zien. Een longboat bracht ons naar de plek waar ze het meest te zien zijn en na 10 min wachten kwamen ze. Het is dan geen showtje wat ze opvoeren wat je verwacht van dolfijnen :-) maar ze kwamen af en toe boven voor zuurstof. De baby dolfijn hebben we ook nog even mogen bewonderen. Erg leuke ervaring!

Omdat we in Kratie zelf niet zo veel te zoeken hadden, zijn we de volgende dag doorgereist naar Ban Lung in de provincie Ratanakiri. Deze provincie bestaat uit een groot percentage jungle. Een goede plek om een trekking te doen! We hadden gelezen dat er een Nederlands stel deze tochten organiseert, dus gingen we op zoek naar deze organisatie. Helaas bleken zij verhuist te zijn naar een andere provincie, dus hebben we een tocht van 2 dagen geboekt bij een andere organisatie. We zouden 1 nacht in een hangmat in de jungle overnachten.

We hadden een erg leuke groep van 6 personen en onze gids bleek erg goed Engels te kunnen dus we hadden er zin in! De eerste dag werden we met een longboat vlak bij een dorpje gedropt, waar wij onze "ranger" ophaalde. Hij was 1 van de minority people uit Cambodja, en kende een groot deel van de jungle als een achtertuin (wat in weze ook zo was). De minority people zijn inwoners die nog op de authentieke leefwijze leven en hun eigen eten verbouwen. Later, na onze jungletocht, zouden wij ook het dorpje bezoeken.

Zo, onze tocht naar "basecamp" kon beginnen! Het zou een tocht van ongeveer 4 a 5 uur worden (met 35 graden..). Met onze rugtas en hangmat en genoeg water gingen we op pad. Onze gids legde veel uit over de eetbare planten en wat als medicijnen gebruikt kon worden. Ferry heeft die dag rode mieren gegeten! Bijzonder lekker want ze smaken naar limoen! Onderweg hebben we nog jonge bamboe verzameld voor de lunch de volgende middag + wat oudere/grotere bamboe om die avond onze soep in te koken. Na de beloofde 5 uur kwamen we aan op onze bestemming. Onze slaapplaats lag naast een prachtige waterval! Na 30 liter zweten is dit precies wat je wilt! We hebben gelijk een heeeerlijke verfrissende duik kunnen nemen, terwijl voor ons een lekker bamboe soepje werd gemaakt. Onze gids had rijst, wortel, aubergine, chilipepers, suiker, zout, limoenblad en citroengras meegenomen. Dit werd allemaal in een afgehakte bamboebuis gedaan en een half uur op het kampvuur gelegd, héérlijk!!

Toen het donker werd, kwam de jungle pas tot leven.. Overal hoorde je beestengeluiden en de sprinkhanen en insecten kwamen op ons af. Ook zagen we nog 2 spinnen, zo groot als onze hand! Bir was blij toen ze " veilig" in haar hangmat lag met een klamboe erover.

De volgende dag vroeg uit de veren en lekker een ochtendduik genomen bij onze waterval. Na het ontbijt zijn we weer op pad gegaan. Weer een tocht van 5 uur met heel wat gekauw op zure bladeren en zoet hout en nog gedronken uit een boomstam. Het enige mindere aan de tocht was dat er overal bloedzuigers uit de grond of het water kwamen! Iedereen uit de groep heeft er wel 1 op zijn/haar voet gehad toen we weer een riviertje over moesten steken op onze blote voeten... Wat een vieze beesten!

Eenmaal bij het huisje van de ranger aangekomen kregen we daar onze lunch. Onze ranger bleek een 23 jaar te zijn (ongelofelijk met al die kennis van de natuur) die met 5 personen in het houten hutje woonde! Het hutje was ongeveer 15m2 met in de hoek een zandlaag met houte blokken erop, de keuken.

Na de lunch hebben we afscheid genomen van onze ranger en was het nog 20 min lopen naar het minority dorpje. Het dorpje was super gaaf om te zien!! Onderweg waren 3 meiden met een grote stok in een grote vijzel aan het slaan. Zij bleken de vliesjes van hun rijst te slaan. Later kwamen we een prachtige Cambodiaanse vrouw tegen in een Sarong, die zich aan het wassen was bij het stomendwaterpunt. Overal stonden de houten hutjes met rieten daken, waar de biggetjes, honden, kippen en koeien omheen aan het scharrelen waren. Het was allemaal zo gemoedelijk en prachtig om te zien!

Daarna werden we weer met de longboat terug gebracht en was het tijd om te douchen!!!

Vanuit Banlung zijn we daarna naar Laos gereist. Cambodja is echt ver boven onze verwachtingen! Het is echt een prachtig land en we hebben erg genoten van de mooie landschappen en lieve mensen.

We hadden ons al ingelezen dat het geen leuke reis zou zijn naar Laos. We zouden naar een dorpje gebracht worden met een minivan, waar we 3 uur moesten wachten op de bus die vanuit Phnom Penh moest komen. De minivan was natuurlijk weer tot de nok toe gevuld met zakken rijst en mensen, waardoor beenruimte en uberhaupt ruimte om te zitten er niet echt in zat... We werden 2,5 uur later bij een restaurantje afgezet en 4 uur later konden we dan eindelijk in een andere minivan stappen om naar Laos te reizen. Toen we allemaal eenmaal gesetteld waren werd er gezegd dat wij toch moesten switchen van bus.. reden onbekend.. Nou daar gingen we dan! Maar... na 2 minuten onderweg werd de chauffeur gebeld en konden we weer omdraaien. Wéér in een andere minivan! Gelukkig was dat de laatste keer. Normaal duurt het nog 1 uur naar de grens, maar door het regenseizoen was de weg een maanlandschap geworden. 2,5 uur later en helemaal door elkaar geschud kwamen we aan en werden we door de chauffeur naar een man gewezen die ons zou helpen met het aanvragen van de Visa. Helaas bleek dit achteraf een scam te zijn en hij heeft ons $10 te veel in rekening gebracht.. Welcome to Laos!!

Onze bestemming zou gelukkig een paradijs zijn, aangezien we onderweg waren naar het eiland Don Det. De lonely planet gaf aan dat het een uitstekende plek was om in een hangmat te chillen met andere backpackers. Eenmaal bij het water aangekomen begon het GIGANTISCH te plensen.. maar dan ook echt gigantisch en er werd ons verteld dat er geen ferry zou gaan met een dergelijk bui. Dat werd weer wachten... een uur later werd ons duidelijk waarom.. de ferry was een gammele houten longboat die ons naar de overkant zou brengen. Aangezien het al donker was, werd met een zaklampje aangegeven waar de kant was. Erg breed was het niet, dus het was nog even spannend! Na nog wat gegeten te hebben met de rest van de "slachtoffers" zijn we met zijn allen vroeg naar bed gegaan.

De volgende dag konden we pas goed zien waar we terecht waren gekomen en het zag er fantastisch uit! Don Det is 1 van de 4000 islands dus om ons heen lagen overal kleine begraste eilandjes in de Mekong Rivier. We hebben die dag een fiets gehuurd en om het eiland gefietst met wederom prachtige rijstvelden. Verder nog 2 watervallen bezocht, al met al weer een heerlijke dag! Helaas was het 's avonds niet echt een drukke boel doordat het nog steeds laagseizoen is, dus na een biertje gedaan te hebben weer vroeg ons bed in gedoken.

De volgende dag was het tijd om de omgeving met een kayak te verkennen! Met de groep van de reis naar het eiland toe, hebben we een kayaktour gedaan, wat erg gezellig was.

Na Don Det zijn we wat meer naar Noorden van Laos gereist. We wilden graag het Batavan Plateau bezoeken, een wat hoger gelegen gebied met bergen er omheen en mooie natuur. Normaal kan je een grote ronde doen met een motorbike en hier wel 5 dagen over doen! Echter hadden we de tip gekregen dat dit te lang zou zijn en niet de moeite waard. In 1 dag hebben we 250 km met de scooter gereden!!Het was een lange dag, maar erg mooi. En aangezien het Bataven Plateau wat hoger lig hebben we lekker kunnen afkoelen!

Daarna was het tijd om naar de Kong Lor Cave te gaan, dus zijn we weer met de bus meer naar het Noorden gereist. De Kong Lor cave is een grot van wel 7km lang! Met een longboat zijn we hier doorheen gevaren.. In het pikkendonker!! Erg indrukwekkend!

Na deze grot was het tijd voor de hoofdstad van Laos: Vientienne! We zijn nu in aardig wat grote steden geweest, dus waren we weer voorbereid op de drukte! Maar zo druk was het er helemaal niet! Het was een gezellig stadje met helemaal niet zo veel verkeer, mensen en lawaai. We merkten toen pas goed dat Laos het dunbevolkste land van heel Azie is. In Vientienne waren de Fransen invloeden van vroeger nog goed te merken, overal Franse eettentjes en lekkere knapperige croissants waren hier verkrijgbaar. Ook was er veel Franse architectuur.

Omdat het ook niet echt een hele grote stad is hebben we een fiets gehuurd en de stad in 1 dag verkend. Ook Vientienne ligt aan de Mekong, dus hebben we nog van een prachtige zonsondergang aan de rivier kunnen genieten.

Momenteel zitten we in Vang Vien en dit stadje staat bekend om het tuben! Dit betekend met een opblaasband de rivier af, waarbij je onderweg 3 barretjes tegenkomt. We zijn hier de eerste dag een aantal Amerikanen tegengekomen, waarmee we al een gezellig feestje hebben gehad in Siem Reap, Cambodja! Morgen gaan we met deze club tuben, dus dat zal ook weer een gezellig boel worden! Maar dat horen jullie de volgende keer weer :-)

Kusjes van ons!!

Phnom penh, Siem Reap, Battambang, Kompong Chnang, Phnom penh.

Veel lees plezier

Cool

Phom penh


Vanuit Sihanoukville zijn we naar Phnom penh gegaan met een sleepers bus. Zoals je op de foto kan zien lagen we samen in een 1 persoons bed wat 20 cm korter is dan normaal, mogen jullie raden hoe wij geslapen hebben. Eenmaal aangekomen om1:30 uur bij het hostel Top Banana, was er een pub crawl bezig dus het was er druk. We werden gelijk gedwongen om mee te gaan naar de volgende kroeg.. Alleen waren ik en bir helemaal gesloopt van de busreis en zijn we naar bed gegaan om vervolgens de volgende dag weer vroeg uit de veren te gaan. Phnom Penh zou verder niet heel bijzonder zijn, hadden we gehoord. Waar we voor kwamen is een stukje historie van Cambodja.

(nog maar!!!) 40 jaar geleden was Cambodja in de macht van Pol Pot van de communistische partij Khmer Rouge/ Rode Khmer.

De Rode Khmer is verantwoordelijk voor de dood van ongeveer 1,7 tot 2 miljoen mensen op een bevolking van 7 miljoen, tussen 1975 en 1979. In deze vreselijke jaren werden de mensen die geschoold waren gemarteld en gedood op vreselijke wijzen. Pol Pot wilde weer naar de tijd van vroeger waarin iedereen zijn eigen voedsel verbouwd. De rijstproductie moest daarom naar abnormale hoeveelheid. Alle inwoners van de steden werden verbannen naar het platteland om rijst te verbouwen. De steden werden spooksteden. De bevolking werd gedwongen om de gehele dag rijstplantjes te planten etc. Naast de moorden zijn veel mensen gestorven aan vermoeidheid en uithongering.

In Phnom Penh zijn we naar het Genocide museum gegaan, vroeger een school wat is omgebouwd tot gevangenis in de tijd van Rode Khmer. Daarna zijn we naar 1 van de vele Killing Fields (Choeng Ek) geweest.Het was bizar en overweldigend om te zien hoe ze de mensen gevangen hieldenen martelde in het (genocide camp S12). Veel mensen werden gedwongen om diefstallen ed. te bekennen door martelingen, gewoonweg omdat Pol Pot bang was dat deze mensen zich tegen hem keerden. Een voorbeeld is dat zijn met hun handen, vastgebonden op hun rug, aan een hoge paal werden opgehangen. De armen raakten hierdoor uit de kom en zij wachten net zo lang totdat zijn hun bewustzijn verloren. Hierna werden ze met hun hoofd in een bak met een sterke vloeistof geduwd (waarmee normaal onkruid wordt verdelgd), waardoor zijn weer bij bewustzijn kwamen. Hierna gingen de martelingen verder... vreselijk om dit allemaal te zien. Je kan er gewoon niet bij waarom iemand zoiets zou doen, alleen omdat zij bijvoorbeeld dokter zijn of een student op een universiteit. Van de duizenden mensen, zijn er 7 overlevenden. 2 hiervan waren bij het museum aanwezig. Bizar om deze oudere mannen te zien en te bedenken wat zij allemaal mee hebben gemaakt...

Na de verhoringen en martelingen werden deze mensen naar de "killing fields" getransporteerd om gedood te worden. Deze killing fields hebben wij ook bezocht. Het was erg triest om al de putten (massa graven) te zien. We hebben ook de beruchte boom gezien waar ze in die tijd baby's ( voor de ogen van hun moeder) tegen aan bleven slaan tot er geen leven meer in zat. In een korte film waarin mensen werden geinterviewd, zei een man dat hij het bloed en de hersenen om de boom heeft zien zitten toen hij deze plek ontdekt had. Niemand wist dat deze dingen gebeurden. Bizar dat dit vier jaar lang heeft kunnen gebeuren zonder dat er ook maar iemand van wist!! foto's liegen er niet om! Buiten Cambodja was dit ook niet bekend. Een Australische journalist, die ook onwetend was van de gruwelijke situatie in het land, is ook omgekomen.

Het is nu meer dan een week geleden dat we er zijn geweest, maar tijdens het typen van dit alles, krijg je toch weer een naar gevoel. Hierna was het daarom wel nodig om onze gedachten te verzetten. En dat kon gelukkig goed in...:

Siemreap & Ankor Wat.

We hadden al veel gehoord over siem reap (place to be, partylife, Pub Crawls) en dat hadden we wel even nodig! En daarnaast natuurlijk... De eeuwen oude Tempels Angkor Wat!

Ankor wat is maar liefst 400km2 bezaait met tempels, gebouwd tussen 1113 en 1145. Je kan hier een week naartoe gaan en nog niet alles gezien hebben! Wij hebben gekozen om maar 1 dag te gaan en de mooiste te bezoeken met een tuk-tuk.

Ankor Wat is de grootste tempel en zie je gelijk bij binnenkomst. Ankor Wat en de andere tempels zijn echt geweldig mooi om te zien! Onbegrijpelijk hoe ze dat in die tijd in elkaar hebben kunnen zetten, net als de pyramydes in egypte is dit een groot mysterie. Ankor Wat is in maar liefst 32 jaar neergezet. Ter vergelijking, veel Europese kathedralen werden in 200 a 300 jr neergezet.

Tijdens de oorlog en de Rode Khmer zijn veel tempels verloren gegaan. Door architecten is deze grote puzzel in tientallen jaren weer in elkaar gezet. Met een aantal zijn ze nog steeds bezig.

Overal liggen steenen genummerd om het uit elkaar te kunnen houden, maar wat ik nog het bizarste vind, er werd/word geen cement of geen enkel hechtings materiaal gebruikt. Alles staat als het ware als een blokkendoos in elkaar...

De mooiste vonden we toch wel de tempel Preah Khan. Hierin hebben ze de natuur hun werk laten doen en dit zie je terug in de bomen die door het steenwerk zijn gegroeit. De bomen zijn op zichzelf al heel bijzonder, maar in combinatie met de eeuwenoude stapels stenen en tempels is alsof je in een sprookje terecht bent gekomen. De mossige stenen maken dit nog eens helemaal af! Super gaaf om dit te zien! Hier is ook een film van Tomb Raider opgenomen.

In Siem Reap verbleven in het Mad Monkey Hostel. Een aantal Australiers hebben dit hostel opgezet en is inmiddels uitgegroeit tot 3 hostels in Cambodja waar iedere backpacker wil verblijven. Alles zit helemaal vol, ook in het laagseizoen. Doen ze goed die gasten! Hier hadden we lekker een prive zwembad en een beachbar (Bar op het dak, volgegooit met zand). Het waren wel wat duurdere kamers.. wel $14! In de beachbar hadden ze een Grenate world tournament... waar achter stond: do it for your country.. Elke keer als je een Grenate dronk kreeg jou land een punt. En een Grenate was: een shotje tequilla + een Jagerbomb. (Voor de wat ouderen onder ons :-) Een Jagerbomb is een shot jagermeister in een laag Red Bull)

En wat bleek... NL stond nog niet op de kaart.. Wie Ferry een beetje kent.. Hij kon dit natuurlijk niet laten gebeuren!! Dus we begonnen gelijk met een Grenate.. En de volgende dag kwam Steffen ons team versterken! We hadden hem in Hanoi ontmoet en kwam nu ineens langslopen in het hostel! Toen we het hostel verlieten, stonden we toch mooi op de 4e plek.. aangezien er TE veel engelse/americanen/aussies rond reizen was het niet mogelijk om hoger in de ranglijst te komen maar ik was gerustgesteld..

We hebben in Siem Reap nog 2 keer een pub crawl gedaan wat ook erg gezellig was. Er werden alleen wel een beetje rare spelletjes gespeeld... 1 daarvan was het verzamelen van items. Het begon allemaal met een shirt, geld en een bh. Degene die als laatste was viel af. Het laatste item was een sok. Laat Fer nou net sokken aanhebben in zijn nikes (Die hij al voor de 3e keer aanhad..) Een Australier was geweldig blij dat hij 1 van Fer zijn sokken kreeg, want hij was met nog 1 iemand als laatste over! Wat bleek... Om dit spel te winnen, moest je deze sok over een glas met bier doen en dit biertje zo opdrinken! Wie als eerste het bier (met sok..) leeg had, had gewonnen.. Alsof dit niks was begonnen ze allebei uit het glas te drinken!! Lekker! (fer) ik krijg nog steeds kots neigingen als ik er aan denk!! Misschien iets voor jouw pubcrawl Dig???

Battambang.

''geluks vogels' zo kunnen we ons wel noemen... 1 keer in het jaar houden ze in Cambodja het Water festival. We hadden hier al over gehoord, maar het zou begin november in Phnom Penh plaatsvinden. Achteraf blijkt dat elke provincie dat zelf mag bepalen vanaf het moment dat het regen seizoen is afgelopen. Toen we in Battambang aankwamen was het hier groot feest.

We hadden hier een warm onthaal, maar wat een drukte. Het waterfestival wordt gevierd met boot races met roeiboten. Op sommige boten zaten wel 76 roeiers! Leuk spectakel om te zien, al waren wij zelf, vooral Bir, een attractie. Aangezien wij boven alle mensen uitkomen en wij echt reuzen zijn voor die mensen, werden we erg bekeken. Battambang is minder toeristisch en er waren veel mensen uit andere provincies die voor dit festival naar Battambang kwamen. Zij waren dus blijkbaar niet gewend aan westerse mensen.

De volgende dag zijn we met ''Bun'' onze tuk tuk driver/tourguide door het platteland gereden en hij heeft ons erg veel uitgelegd over het leven in cambodja. Hij sprak goed Engels en dat zie je niet heel vaak hier. Je voelt je echt een bezienswaardigheid als je door de kliene dorpjes rijdt. Al die kleine kids beginnen te zwaaien als je voorbij rijdt!! tussendoor zijn we langs wat highlights geweest The Bamboo Train. Fer en ik dachten eerst dat dit een grote trein was, gemaakt van bamboo. Echter bleek dit een soort van vlot op wielen te zijn, die in en uit elkaar gehaald kon worden. voor $5 kon je een uurtje mee met de trein. Nou dat wilden wij wel meemaken.. HARD dat dat ding gaat! Vooral als je de rails voor je ziet, je helemaal door elkaar wordt geschud en je weet dat dit ding op een paar wielen staat waar je dat "vlot" zo vanaf kan tillen. Op internet lazen we dat het tot 50km/h kan. Nou.. het leek wel 80km/h :-). Vanaf nu vertrouwen wij elke achtbaan.. Daarna zijn we naar de killing cave geweest... Hier werden tijdens de Rode Khmer mensen in neergeslagen. In deze grot zijn iets meer dan 10000 mensen gegooid.

De laatste highlight was ook zo bijzonder om te zien! We stopten bij de Bat Cave. Dit is een grot met ongelofelijk veel vleermuizen. Je kan hier niet in, maar wat we zagen was nog veeeel gaver dan de grot zelf. We moesten even wachten maar je hoort de vleermuizen zich al klaarmaken om naar buiten te vliegen voor hun diner. Dit gebeurt elke dag tussen 5 en 6, je ziet dan de eerste vleermuizen naar buiten komen die gevolgd worden door MILJOENEN andere! Een heel uur lang een hele stroom vleermuizen dat uit een grot komt zetten! WAUW zo bizar om te zien! Je moest wel je mond dicht houden, aangezien er soms een druppel naar beneden kwam zetten.. jaja.. zij moeten ook hun behoefte doen!

Bun vertelde ons tussen de bezichtigingen door hoe het er in Cambodja aan toe gaat. Hij vertelde ons dat zijn vader overleden is, toen hij 5 maanden oud was. Ze zijn van het plattenland naar de stad verhuist. Hij heeft geluk gehad dat zijn moeder zijn school kon betalen. En toch is hij Tuk-Tuk driver.. Dit komt omdat er veel corruptie is in het land. Je moet het echt van je connecties/stand hebben om ergens aan het werk te komen. Hij gaf aan dat je soms wel tot $4000,- moet betalen om een goede baan te krijgen, als je uit een arme/gemiddelde familie komt. Je merkt dat het hier nog heel erg om de verschillende standen gaat. Indien je niet uit een welvarend gezin komt, is het moeiilijk om hieruit te komen. Alles gaat om geld en dit begint al op school bij de jongste kinderen. Bun verteld dat er wel goede leraren zijn op de scholen, maar ook vele leraren zo corrupt als de pest zijn. Kinderen met geld kunnen 's avonds bij de leraar "bijles" krijgen. Hier krijgen de kinderen de antwoorden van toetsen. Geen geld? geen antwoorden.. Heeft een leraar een rijstveld? Voor betere scores op toetsen kun je komen oogsten. Veel plattenlandskinderen moeten meer dan 7km lopen naar school en kunnen wel eens te laat komen... 10 min te laat? jammer, je komt de les niet in. Rijkere kinderen kunnen wel naar binnen, ook al zijn ze een half uur te laat.

Ook kunnen de jongeren uitgehuwelijkd worden, aangezien ouders wel iemand van stand in de familie wil hebben. Zo is een vriend van Bun met een nicht getrouwd! Alleen om de familie welvarend te houden. Ze zijn niet verliefd op elkaar en zien elkaar nauwelijks..Wel schokkend om zulke verhalen te horen. Erg ouderwets allemaal!

Bun had gehoord dat er in Nederland geen armoede heerst, en dat je geld van de overheid krijgt als je niet wilt werken... Hij vond dit zo moeilijk om te geloven! In Nederland denk je inderdaad... van een bijstandsuitkering is bijna niet te leven.. je kunt geen leuke dingen doen, geen auto, geen vakantie etc. Maar als je dan hier om je heen kijkt... zoo veel mensen zijn nog nooit buiten hun eigen provincie geweest! leven in een houten hutje, of erger nog op straat en kunnen hun kinderen niet naar school laten gaan.. Dan wordt je wel even met je neus op de feiten gedrukt en heb je toch niet meer zoveel medelijden met de mensen in NL die toch een dak boven hun hoofd hebben en dagelijks hun maaltijd kunnen eten, zonder te hoeven bedelen.

Kampong Chnang.

Vanuit Battambang hebben we ervoor gekomen om weer via het zuiden naar Kratie te reizen.. niet handig zo'n groot meer in het midden van het land, als je toch het heel Cambodja wil zien!

We wilden toch ook wel een wat minder toeristisch stadje/dorp zien dus besloten we een tussenstop te houden in Kampong Chnang, een klein plaatsje aan de rivier. We hier hebben een scooter gehuurd om de omgeving wat beter te verkennen (in het plaatsje zelf was niet veel te doen) Wat is het toch geweldig om met zo'n scooter wat verder uit een stad te rijden. Overal groen, palm-, bananen- mango- en papayabomen om je heen, lieve mensen die naar je glimlachen, kindjes met koeien aan de hand, mannen aan het werk op de rijstvelden. Geweldig! Je ziet ook wel de armoede op het platteland, wat soms moeilijk is. Maar toch zie je dat de mensen hier gelukkig zijn met wat ze hebben. Erg mooi om te zien.

Jammer genoeg konden we niet gelijk doorreizen naar Kratie, dus zijn we met de bus naar Phnom Penh gegaan (voor de 2e keer). Toen we ergens een paar mensen afzette bleek dat er de hele rit een boodschappentas met kippen in het bagageruim had gezeten.. Levende kippen! alleen.. het gezin miste 1 kip! nadat de man 5 minuten in het bagageruim had gezeten haalde hij de kip aan zijn poten eruit en douwde het in de boodschappentas bij de anderen.. Ik zei al tegen Fer: let op.. onze backpacks zitten onder de kippenstrond! En jahooor!!! Fer zijn tas was ondergescheten :-) Bir kon hier wel om lachen! maar Fer was not so amused...!

In de stad zagen we later ook nog een busje met een stuk of 40 kippen vastgebonden achterop de wagen.. allemaal nog levend... Toch wel bizar hoe ze hier met dieren omgaan..!

We zitten nu in een super chill backpackers hostel, in de rooftopbar aan een biertje. Vorige keer hebben we het nachtleven van Phnom Penh niet echt opgezocht, dus dat gaan we vanavond maar eens doen! het bijkt dat er nog iemand in de stad zit die we in Vietnam hebben ontmoet, dus daar gaan we nog een biertje mee doen!

Nog een paar dagen en dan zitten we in Laos :-) dan zullen jullie weer verder van ons horen!!

Veel liefs!

Dalat, Ho Chi Minh, Can Tho, Ha Tién, Otres Beach, Koh Rong (saloem)

hey daar zijn we weer!!

Dalat (Canyoning)


7:00 Pff gaat die wekker ''weer'' zo vroeg!!!

Maar het belooft een mooie dag te worden, het is voor bir de eerste keer dus een beetje gespannen de minibus in ''and off we go"! na wat mensen op hebben gepikt komen we weer 2 bekende tegen uit halong bay en nog een nederlander 'Tom'.

Na de uitleg van het abseilen gaan we eindelijk aan de slag '' Ik kan niet wachten" (fer).

De intructeur (Black beer) is een drukke grappenmaker en dat maak het sfeertje wel goed! hij blijft maar zeggen '' Dont be lazy, get Crazy''.

Wat is dit toch vet, Lekker in de natuur klimmen en klauteren, abseilen van watervallen en een mooie sprong van 11 meter hoog!! Heel stoer van bir!! na nog wat ''water slides'' gedaan te hebben moe maar voldaan terug naar de bus.

Ho Chi Minh


In de bus naar de stad Ho Chi Minh zijn we aan de praat geraakt met Angelica die heel toevallig ook weer met bekende uit Hanoi had gereist.

Weer een grote stad met veel getoeter en drukte. We zijn 2 dagen gebleven, De eerste dag naar de bekende Cu Chi tunnels geweest. Erg indrukwekkend om te zien hoe die vietnamese strijders zo lang onder de grond hebben geleefd!! Fer is 120 meter door de tunnels gekropen, wat genoeg is als je na gaat dat er nog 250 km aan tunnels onder de grond ligt. Daarna heeft hij nog als '' Rambo " met een M60 geschoten (automatic machine gun). wat een herrie!!!

We wilde de volgende dag de bus naar Phnom Penh pakken (Cambodja) en daarna eerst naar het zuiden van Cambodja reizen. Dit zou een lange reis saaie reis worden. Angelica had een ander plan en wilde via de Mekon Delta de nieuwe border in het Zuiden van Vietnam oversteken. Volgens een touragency was dit makkelijk en konden we met een tour mee naar Can Tho, waar we een nacht zouden blijven. Die volgende dag zouden we een local bus moeten pakken naar de border. Angelica is een dag eerder vertrokken, aangezien wij graag de tunnels uit de Vietcong oorlog wilde zien. Zij zou ons vertellen hoe we moesten gaan.. Handig!

Eenmaal in Can Tho werden we opgebeld door Angelica.. een beetje in paniek.. ze was haar paspoort vergeten in het hotel waar we verbleven en kon dus niet de grens over naar Cambodja, wij hebben haar paspoort meegenomen. Ook vermelde ze even dat het een hel was om met de local bus naar de border te reizen. Bij aankomst zou er ook helemaal geen bus meer gaat naar Sihanoukville, het Zuidelijke plaatsje waar we uiteindelijk naar toe wilden. We zouden hoe dan ook moeten overnachten in Ha Tien, het plaatsje voor de border van Cambodja.

In Can Tho hebben we wat rond gelopen over de lokale night market en zijn daarna lekker gaan eten. We hebben het duurste restaurant uit gezocht in de lonely planet en hebben heerlijk zitten genieten van een goed stuk vlees en een mooie zeebaarsfillet. Wat ook grappig was, dat de zelfde rode wijn uit Dalat daar de huiswijn bleek te zijn! Nu begint het avontuur we moeten met de bus van CanTho naar HaTién... Eenmaal aangekomen op een busstation zijn we op zoek gegaan naar een bus. Naja op zoek... Er komen 10 mannetjes aangerend waar je naartoe moet... nemen je tas van je over en plaatsen je in en bus. ( je moet je voorstellen dat dit een kwart voetbalveld is helemaal vol met grote bussen en kleine minivans) Iedereen probeert zijn bus vol te krijgen om naar bestemming te rijden dus word je van alle kanten belaagd en mee getrokken zodat je met hun busje mee rijd.

Eenmaal in de bus hebben we nog 45 min wachten in de volle zon zonder airco met 32 graden. ik heb express gezegt dat ik wagenziek ben om voorin te zitten ,want we werden anders achterin het busje gepropt en dat wil je echt niet ze rijden als een stel gekke hier!! Toen Fer even een rondje wilde lopen over het terein ontstond er wat oneenigheid tusen de chauffeurs, ik loop dus nog geen 10 meter van de bus en gelijk springen er 5 man op me om te vragen of ik met hen mee wil rijden waar mijn huidige chaffeur niet echt gecharmeerd van was. Hij trok mij daarom ook gelijk mee terug naar bus en starte gelijk de wagen zodat ik niet meer weg zou lopen. We zaten met 18 man in een busje waar je maar met zijn 12e officieel in mag.

Onderweg gestopt voor een toilet pauze bij terug komst zit ineens heel dat busje vol met meer mensen met kinders die op onze plekken zaten, met een woordewisseling toch voor elkaar gekregen om mee te kunnen maar er was al te weinig plek dus zat nu iedereen nog dichter op elkaar.

Na 2 uurtjes gereden te hebben stopt de bus in de middle of Nowhere, onze backpacks worden uit de auto gehaald en op straat genaait, vervolgens word er met wat gewijs duikelijk gemaakt dat we uit de bus moesten een het liefst een beetje snel. Een beetje verbaast stappen we uit en worden gelijk geholpen door de andere buschaufeur om met hun bus verder te reizen richting Ha tién. Jammer dat de regels zoals in NL qua roken hier nog niet echt gelden.. Overal mag gerookt worden. Ook in de bus...

Nee.. van de mensen in Vietnam zijn we niet heel erg gecharmeerd. Meerdere reizigers delen deze mening. Ook Angelica was niet onder de indruk. Ook zij heeft het een en ander meegemaakt. Zij heeft met nog twee andere Spaande meiden een scooter ongeluk gehad, waarbij 1 meid erg gewond aan haar knie was, waardoor zij niet meer kon lopen. Meerdere inwoners en politie agenten hebben gewoon staan kijken er fotos van staan maken en staan uitlachen. Niemand maakt aanstalte om er iemand bij te halen of te helpen. Toch jammer van verder een geweldig land!

Aangekomen in Ha Tién (de laatste stop in Vietnam) werden we niet op de plek afgezet als afgesproken dus moesten een eind lopen en op zoek naar Angelica.... wat was die blij met ons! ze heeft heel veel geluk gehad dat wij met de zelfde route naar Cambodja reizen.

''Vietnam'' we hebben soms erg moeten wennen, maar hebben zeker genoten!!

Cambodja


Op de grens overgang moesten we nog even naar de ''medicine man' om gecheckt te worden of we niet ziek waren, de temperatuur werd opgemeten, bir en ik waren allebei 35,6 graden en mochten door lopen ik vond het erg raar 35,6 terwijl het buiten al bijna even warm is maar goed. We moesten ook onze vaccinatieboekjes laten zien. Als je die was vergeten? 1 dollar betalen.. verder geen probleem. Daar zijn we dan! Cambodja! We waren wel toe aan een ander land.

We reizen gelijk door naar Sihanoukville en van daar met de ''TUK-TUK'' naar (Otres Beach) een strand vol bungalows en barretjes.

We deelde de tuk tuk met 2 gasten uit Israel waarvan er 1 half Dutch was hij kon aleen de taal niet spreken daarmee zijn we deze 2 dagen mee opgetrokken.

Wat een relaxte sweer hang hier.. lekker de hele dag op je blote voeten lopen, beetje zwemmen, chille. Volgende dag naar het paradijs waar we nu al weer 3 dagen zijn ''Koh Rong''.

Koh Rong

WAUW!!!!!!!!!!!!!!

Hagel witte stranden, super helder water en alleen maar chille mensen!

Na lekker gezwommen te hebben zijn we Tom (van het canyoningen) weer tegen gekomen en zijn daarna een trekking van een uur gaan doen naar de andere kant van het eiland om die verschrikkelijk mooie zonsondergang te zien. Van te voren was al gezegd dat het een inspannende wandeling zou zijn. Daarnaast moest je in het donker weer terug, aangezien er geen verlichting is...Op de heen weg wist Bir gelijk al dat zij niet terug wilde lopen in het donker... Ook aangezien er op 2 meter afstand iets wegschoot wat verdacht veel op een slang leek.. Gelukkig stonden er aan de andere kan van het eiland wat slimme vissersmannetjes ons op te wachten om ons voor 3 dollar terug te brengen.

Gister hebben we een boat trip gedaan, de planning van de dag is snorkelen op 2 verschillende plekken, een BBQ op de boot en uiteindelijk zwemmen in het pikke donker om plankton te zien opgloeien. Supervet om dat te zien! Je kan het niet in woorden beschrijven bij elke beweging gloeit het plankton op. Dit kan alleen als de maan klein is, je kan het dus maar een paar dagen in de maand heel goed zien. Voor we het water ingingen in het pikkedonker kwam familie kwal (wederom size voetbal) toch weer even om de hoek kijken... Maarja zoiets wil je niet laten schieten natuurlijk..

En nu gaan we volleballen op het strand in een tropisch regenbuitje!!.

DOEI! :-)

Hoi an, Nha Trang, Dalat

Hoi an, part 2

Nou de planning is weer helemaal omgegooit!

We hebben de kookles en My Son geskipt. Na het passen van mijn pak en bir haar jurk kwamen we bekenden uit halong bay tegen: Joanna en Sean uit Brighton (UK). Een heel relaxt stel waar we een goede klik mee hadden.

We zijn met z'n vieren wat gaan eten en daarna naar "the good and cheap bar" (de naam zegt genoeg) Uiteindelijk geeindigd bij de infinity bar waar een hele mooie (beerpong) tafel stond, daar hebben we ook goed gebruik van gemaakt! We hebben daar 2 belgen, een nederlands stel en nog 2 gasten uit de (UK) "ingemaakt" Het was dus een gezellige drukke boel. Onderweg naar de infinity bar wilde Mister Chow (van the Hangover) nog dat we een biertje bij hem kwamen drinken!! Naja deze "propper" leek er spreeeeekend op!!

De eerste dag op het strand hadden we gelijk weer door dat Hoi An een toeristisch plaatsje is. De fietsten moesten we ergens plaatsen waar we geld moesten dokken, daarnaast werden we gelijk naar een bedje gelokt waar we voor geld konden liggen. Dat kon beter, dachten we 2 dagen later! We zijn 300m verder gefietst waar we bij een klein dorpje (naja.. 6 huisjes..) de duinen over zijn gestoken. We hadden daar het stand helemaal voor ons alleen!

Eind van de middag hadden we onze laatste paspoging. Gelukkig de laatste.. want wéér om een bepaalde tijd ergens zijn.. Aan die verplichtingen begonnen we ons wel een beetje te irriteren ;-)

's avonds zijn we met Sean en Joanna wat gaan eten en hebben vervolgens besloten om met z'n vieren te gaan snorkelen rond om Cham Island. Er werd ons verteld dat het water 30 graden is, dus dat beloofde veel tropisch! Ongelofelijk dat zeewater 30 graden kan zijn!!

Waar we niet echt blij van werden was dat er ook kwallen zo groot als een voetbal rond dobberde. Voordat we ook maar in het water waren kwam er al 1 op de boot afgezwommen.. GROOOT!!

Bir had haar angst gelukkig overwonnen en het was net alsof we in een aquarium van een dierentuin aan het zwemmen waren! Er waren super veel verschillende vissen hebben onder andere Barracuda's, Flute fish, en Emperor fish gezien. Fer heeft zelfs nog een octupus gezien met zijn super divetalent! Hij dook even 4 meter onderwater en kwam na 1,5 minuut weer eens bovendrijven.

Na 2,5 uur snorkelen is het dan eindelijk tijd voor een heerlijke seafood lunch en een beetje relax tijd op Cham Island. Al met al weer een heerlijk relax dagje.

Daarna hebben we even lekker onvietnamees een Burger met patat gegeten bij een bar waar Manchester City - Arsenal opstond(die kon Sean natuurlijk niet missen) daarna gepoold, waarbij we elk potje hebben verloren... (kwam ECHT niet door Birgit...)

Nha Trang

Het Engelse stel zou de volgende dag verder naar Cambodja reizen en wij verder naar het zuiden van Vietnam. Om 18:30u vertrok de sleepersbus naar Nha Trang. De sleepers waren volgens Aziatische maatstaven gemaakt, want wij pasten er allebei niet zo goed is... En met een rit van 12 uur is dat niet zo prettig... We kwamen er gelukkig al snel achter dat de bus niet helemaal vol zat en we hebben de 4 plekken op de achterbank toegeeigend. We hadden gehoord dat je achterin wel de meeste hobbels pakt, maar dat hadden we er wel voor over. Maar.. het klopt wel! tussen de gaten en hobbels in de weg hebben we toch wat uurtjes kunnen slapen.

We hadden niet echt positieve verhalen gehoord over Nha Trang, dus waren we van plan om er 1 nachtje te blijven en daarna weer door te reizen naar Dalat. De bus naar Dalat zat echter vol de volgende dag dus moesten we ons 2 nachtjes vermaken in het Russische vakantieresort. Meer was het eigenlijk niet... Alles stond er vertaald in het Russisch en we hoorde ook alleen maar Russisch om ons heen. Er waren alleen hotels, shoppingmalls etc te vinden en alles werd keurig netjes opgeruimd en schoongemaakt op straat, erg niet-Aziatisch. Toen we over de brug een oude tempel bezochten, zagen we gelijk het andere gedeelte van de stad, het wat armere gedeelte, maar wel met de gezellig en bekende Vietnamese uitstraling.

We hebben de volledige dag die we hadden een scooter gehuurd en zijn naar de Ba Ho waterval gereden. Dat was wel even wennen... Op een weg met allemaal gaten en vrachtwagen en bussen die langssjezen! Respect hoor Rob en Josine dat jullie Zuid-Oost Azie met de motor hebben gedaan! Gelukkig is Fer een goeie chauffeur en raakte we al snel gewend aan de regels... Wie als hardste toetert mag eerst :-) Als je een medescooter nadert teminste.. anders is het gewoon wie groter is mag eerst. O ja, en neem de binnenbocht, anders snappen de andere weggebruikers niet dat je afslaat.

Bir voelde zich die dag al niet zo lekker en had last van haar buik. De waterval was een hele klim dus erg vermoeiend, maar zeker de moeite waard. Met Bir ging het niet echt beter die avond, dus hebben we lekker een filmpje gekeken op bed en zijn vroeg gaan slapen.

Dalat

De volgende dag zijn we vroeg naar Dalat vertrokken. De vier uur durende rit heeft Bir maar net overleeft, aangezien de gezondheid niet echt beter wilde worden. Toch maar aan de antibiotica, die ik gelukkig preventief mee had gekregen. De dag dat we aankwamen hebben we daarom ook niet veel gedaan. 's avonds nog wel in het hostel gegeten, waarna het een karaokefeest werd. Fer is nog even de stad in gegaan met de rest. We zitten echt in een super hostel! (Backpackers Paradise) De leukste die we tot nu toe hebben gehad. Het stel dat dit runt is super aardig. Nu zitten we ook lekker beneden op de bank met de hond op schoot en de thee wordt elke keer bijschonken.

De volgende dag voelde ik me gelukkig al iets beter. Dat scootertje in Nha Trang beviel ons wel, dus hebben we vandaag ook gedaan. Je ziet toch de wat mooiere plekken en rijdt langs de kleinere dorpjes en bergweggetjes al je de stad uit rijdt. we hebben de Elephant Falls bezocht wat nogal een avontuurlijke klim bleek. Alles super glad door de modder, maar het resultaat was geweldig! Super mooi daar!

Na nog een tempel en de grote blije dikke Budha bezocht te hebben, zijn we naar een authentieke zijdefabriek geweest. Super leuk om te zien hoe de cocons tot mooie kleden worden omgetoverd! Daarna in de regen terug gescooterd. (eindelijk komt het regenseizoen dan toch om de hoek kijken)

Morgen gaan we canyoningen met een Engels stel die hier ook in het hostel zit. We hebben al heftige verhalen gehoord. Onder andere abseilen van een waterval en terecht komen in "the washing machine" Hopelijk komen we er levend uit! :-)

Daarna volgt onze trip verder naar Ho Chi Minh. We zijn ook wel nieuwschierig naar een ander land nu, dus zullen we snel oversteken naar Cambodja.

Daar horen jullie weer van ons! :-)

love X

Halong Bay, Hue & Hoi An

Halong Bay

In Hanoi hebben we in ons hotel een tour naar Halong Bay geboekt. Na een tijd op inernet gesurfd te hebben (we willen niet nog een keer opgelicht worden), bleek het bij ons hotel veel goedkoper te zijn!

Halong Bay staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Op de 1500 vierkante km dat het beslaat, liggen iets minder 2000 kleine eilandjes/rotsformaties (de limestones)

En wat een paradijs! Dit is pas echt vakantiegevoel! Het is een best prijzig tripje (115 EUR pp) maar wat krijg je er veel voor terug!

De eerste dag een tocht met de boot tussen de kleine eilandjes. Tussendoor nog een gigantisch en mooie grot ingeweest (waar de foto's van mislukt zijn). Er werd van te voren gezegd dat we gingen kayaken, waardoor Bir en nog 2 andere Australiers de grot op de blote voeten hebben bewandeld

Laughing
Vanuit deze grot werden we opgehaald door een kleiner bootje, waarmee we naar een baaitje in de baai zijn gebracht om uiteindelijk (toch) te gaan kayakken.

Weer op de boot konden we aanvallen aan het diner. Toen we dachten dat er nu echt niets meer zou komen, kwamen ze vrolijk nog wat bordjes met heerlijks brengen. Aan dit Vietnamese eten kunnen wij wel wennen!

Na het eten hebben we nog een biertje gedaan met de rest van de groep. Fer is nog wat langer blijven hangen en heeft met Chris (Engelsman) zitten nachtvissen (helaas zonder succes). We verbleven dit nacht in onze schattige cabine op de boot.

Na een vroege zwempartij (7u ontbijt, 7:30u zwemmen) naar Catba island gevaren. Dit is het grootste eiland van Halong Bay. Op dit eiland zijn we gaan hiken waarbij we de avontuurlijke route hebben gedaan. Na aardig wat geklim en geklouter, waarbij we bij elkaar minimaal een emmertje vol hebben gezweet, konden we genieten van een betoverend uitzicht. Zoiets hebben we nog nooit gezien!

Monkey Island

Hierna naar Monkey Island gevaren. Toen het in zicht kwam, kregen we gelijk een smile op onze gezichten. Een paradijsje in een paradijs! Monkey Island is 1 van de eilandjes waar een resort op is gevestigd en een mooi strandje heeft. Hier hebben we de rest van de dag lekker op het strand gelegen en 1 nachtje in een bungalow geslapen. Helaas moesten de de volgende dag al weer vroeg vertrekken om weer naar Hanoi te reizen.

In de busreis terug naar Hanoi hebben we twee Nederlanders, Jur en Anouck, uit Den Haag ontmoet. Die avond hadden we afgesproken om wat te eten. Het bleek dat er nog andere Nederlanders in town waren die zij eerder op de reis hadden ontmoet. Heerlijke bbq chicken met springrolls en groenten op zijn Vietnamees gegeten en aardig wat biertjes gedronken voor maar 25 EUR voor 7 personen! Jur bleek die nacht om 00:00u jarig zijn, dus dat was natuurlijk een reden voor een biertje/shotje in de stad. Zij zouden de volgende dag rond dezelfde tijd naar Ho Chi Minh (Zuid-Vietnam) vliegen, als wij naar Hue zouden doen, dus hebben we nog een taxi gedeeld. Wie weet komen we ze nog tegen in Cambodja.

Hue

8 september zijn we vanuit Hanoi naar Hue gevlogen. Vanuit hier zou het nog ongeveer 3 uur met de trein naar Hoi An zijn. Alleen... dan moet er nog wel een trein gaan natuurlijk! In het laagseizoen blijken er minder treinen te gaan en aan het eind van middag konden we geen ticket meer krijgen. Dan maar een overnachting in Hue en hier even rondgewandeld en gegeten. Er bleek een "braderie" te zijn, dus daar hebben we ons wel vermaakt. Om half 8 's ochtends zijn we weer met de bus naar Hoi an gereden.

Hoi an

In Nederland hadden we opgezocht dat 9 septemeber volle maan zou zijn en er een hiervoor een leuk festival in Hoi An zou zijn. Wat blijkt.. het festival was op de 7e!!!!!! Dit was echt wel even balen, aangezien we dit echt super graag mee hadden willen maken. Iedereen laat een lampion op en laat bootjes met lichtjes erin op de rivier. Dit zou een prachtig spektakel zijn geweest.

Van Canadesen op de boot in Halong Bay hadden we een goed restaurant als tip meegekregen in Hoi An. Hier maar als troost lekker 3 gangen besteld, eigenlijk boven ons budget maar goed.. Hoi An is verder een heel fijn knus stadje wat bekend staat om de kleermakers. Er zijn hier ongeveer 400 kleermakers die natuurlijk allemaal willen dat jij daar een pak komt laten maken. Er komen dus veel mensen op je af, ook buiten het stadje die een praatje maken, en dan uiteindelijk vragen of je hun kleren wilt zien. Dit is soms wel vervelend, maar we hebben nu wel door wie er wat van je wilt. Als je gelijk zegt dat je geen kleding wilt gaan ze gelukkig snel weg.

In de stad hangen overal gekleurde lampionen die savonds aangaan. S' avonds hangt hierdoor een mooie fijne sfeer. We zullen hier ook wat langer blijven. Vandaag heeft Fer een pak uitgezocht en Bir een jurk voor de bruiloft van Marieke en Frank. Morgen gaan we voor de eerste keer passen! Spannend! Verder hebben we een fiets gehuurd en door het stadje gefietst.

Morgen gaan we op de fiets naar het strand om lekker niks te doen! Want dat is ook heel belangrijk en mogen we niet vergeten

Tongue Out
. Vrijdag staat een kookles op het programma waar we wat Vietnamese gerechtjes leren, die we in Nederland natuuuuurlijk voor jullie gaan maken! Daarna zijn we nog van plan om een scootertje te huren en de omgeving van Hoi An te bekijken. We zijn dan ook van plan om naar My Son, een tempelcomplex, te rijden.

Tot horens!!!

Xxxx

Bangkok

Daar zijn we dan! In Bangkok! Zonder onze backpacks...

Na een week van afscheid nemen van onze lieve familie, vrienden en collega's (die we erg gaan missen) zitten we in het vliegtuig. We hadden 1 uur om over te stappen in Istanbul. En aangezien ons vliegtuig een half uur vertraging had was het nog even rennen! En wat blijkt... Turkisch Airlines had geen tijd meer om de bagage over te hevelen naar ons nieuwe vliegtuig naar Bangkok... Ons hele leven voor de komende 3,5 maand staat dus nog ergens in Istanbul te wachten. Op het vliegveld hebben we een formulier in moeten vullen zodat, als de bagage gearriveerd zou zijn, gelijk naar het hotel gebracht zou worden... en hebben wat toiletspulletjes meegekregen.

We hebben niet veel kunnen slapen in het vliegtuig dus uitgeput van de lange reis en van een nacht overslaan komen we aan in onze mooie en schone B&B, weer een meevaller!! Het is mooi weer dus vinden we het zonde om nog een dutje te gaan doen en gaan gelijk de stad verkennen.

Hoeveel we er ook voor gewaarschuwd waren, we lieten ons gelijk oplichten door de eerste de beste tuktuk driver. We wilde graag naar Chinatown maar hij gaf aan dat het vanaf 19:00 uur open zou zijn. Dan maar naar de riverside, maar een straat verder zette hij ons af bij een boottour (van zijn broer??). 50B verder, geen steek verder gekomen en geen zin in een veel te dure boottour zijn we maar ergens een noodlesoepje gaan eten en lieten ons daarna naar een shoppingmall brengen door een aardige TukTuk chauffeur! Zuiplein zou denk ik 10 keer in deze mall passen.. Wat een winkeltjes en hallen!!

We bleken toch echt te moet te zijn en dachten wel even naar onze B&B te lopen. Echter bleek dit 2,5 uur te zijn! Toch hebben we stug doorgelopen en liggen nu (20:00u Thaise tijd) lekker op bed dingetjes voor morgen uit te zoeken.

De eerst dag Bangkok was niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. Wat een verkeer, TukTuks, Taxi's, mensen, (erg vreemde) geuren en hitte! Door dit alles heen zie je toch een hele mooie stad met een goeie sfeer, waar wij hopelijk morgen heeeeerlijk uitgerust op een andere manier van gaan genieten!

(Ik heb net nog even contact gehad met de eigenaresse van onze b&b (we hadden haar telefoon nummer opgegeven op het vliegveld) en jawel vanavond hebben we als het goed is ons leven/Backpack terug)

Liefs uit Bangkok!!!

Reeeyyy welkom op ons Reislog!

Hoi en welkom op ons reislog!

Cool

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Wink

Groetjes,

fer en bir xx

Innocent